

Van jongs af aan stond ik op de schaatsijzers en maakte ik gebruik van de ijsbaan. Gedurende de afgelopen decennia heb ik de discussie zien oplaaien over het inefficiënte energieverbruik van deze gebouwen en sloten meerdere ijsbanen in Nederland hun deuren omdat het behoud niet haalbaar was.
Als architect daagde dit mij uit om te onderzoeken of het gebouw het ijs en de energiehuishouding beter kon dienen.
De schaatsbaan typologie heeft een aantal uitdagingen:
- Het gebruik van deze hal gedurende de zomer, gezien het ijs wordt geproduceerd om het schaatsseizoen in de winter te ondersteunen
- De hoge energie behoefte
- De hoge warmte productie
- De strenge eisen van de (professionele) sporter
Gezien het hoge aantal schaatsbanen in Nederland, werd een locatie voorgesteld in Groot Brittannië, onze westerburen hadden dezelfde schaatsgeschiedenis, maar trainen in Nederland. Deze ijsbaan zorgt voor een nieuwe stimulans in het internationale karakter van de sport.
Via de Engelse schaatsbond (NISA) zijn verschillende hotspots met schaatsers in beeld gebracht, waar de locatie Sheffield is gekozen als centrale locatie voor een nieuwe ijsbaan.
Dit project is een postproductie op de scriptie ”Towards an energy neutral icerink”, waar door middel van interviews, questionnaires, en literair onderzoek architectonische middelen zijn ontwikkeld om een 400m langebaan schaatsbaan energiezuiniger te laten opereren.
Op de huidige locatie bevindt zich een evenementenhal/ijshockey hal, een losse trainingslocatie voor ijshockey en een park. Voor de bouw van de nieuwe ijsbaan zullen deze gebouwen worden vervangen, waarbij deze functies worden samengebracht onder 2 daken, hierin zijn de volgende principes toegepast:








De dakrand maakt een golvende beweging, vergelijkbaar met de sturing van de schaats.
Hieraan dankt de schaatsbaan zijn naam: ”Cutting Edge”

‘s Winters zal er in de hal geschaats worden, ‘s zomers wordt deze een multifunctionele evenement hal, voor concerten, markten, conferenties en andere sport evenementen.
Om deze activiteiten tentoon te stellen, en een uitnodigend karakter te geven aan het gebouw, zal deze een transparante gevel krijgen.
Deze gevel vormt samen met een tweede gevellaag een rondgang rondom de evenementenruimte, welke werkt als een klimaatbuffer, hierdoor is een goed controleerbaar binnenklimaat mogelijk.
Het uitkragende dak beschermt het evenementenruimte van direct zonlicht, hierdoor is de kwaliteit van het ijs gewaarborgd, en de opwarming in de zomer miniem.


De 400m schaatsbaan en de ijshockeyhal worden onderdeel van het landschap. Om beide gebouwen zo uitnodigend mogelijk te maken voor het publiek is dit landschap vrij toegankelijk en wordt het Olympic Legacy park hierin betrokken. De ingang naar beide gebouwen ligt in het midden, waarbij men met een wenteltrap het entree gebied betreedt. Parkeren en logistiek vinden ondergronds plaats, beide gebouwen hebben hiervoor een aparte ingang.







Het plafond is een referentie naar de kristal structuur van het ijs,
deze hexagon vorm beëindigd het 3D vakwerk,
dat als een lensconstructie de evenement ruimte overspant.

Status: Schetsontwerp fase afgerond
Dit project en de scriptie zijn als bron gebruikt voor de studie Green Building: Issues and Perspectives, Yale University.

